تو را دوست ندارم نه دوست ندارم

اما هنگامی که نیستی

غمگینم!

تو را دوست ندارم!

اما نمیدانم چرا...

انچه میکنی در نظرم بی همتا جلوه می کند!

و باز در تنهایی از خودپرسیده ام

چرا انها یی که دوستشان دارم بیشتر شبیهه تو نیستند...

تو را دوست ندارم ...

اما هنگامیکه نیستی از هر صدایی بیزارم

حتی اگر صدای انانی باشد که دوستشان دارم

زیرا صدای انها طنین اهنگین صدلیت را در گوشم میشکنند!

تو را دوست ندارم!

اما چشمان گویایت

بیش از هر چشم دیگری بین من و اسمان ابی قرار میگیرد...

اه میدانم که دوستت ندارم

اما افسوس دیگران دل ساده ام را

کمتر باور دارند

وچه بسا به هنگام گذر

میبینم که بر من میخندند

زیرا اشکارا مینگرند

نگاهم به دنبال توست....